สวนผึ้ง เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดราชบุรี ซึ่งมีประชากรส่วนใหญ่ราวร้อยละ 90 เป็นชาวไทยเชื้อสายกะเหรี่ยงที่อยู่ตามแนวตะเข็บชายแดน อำเภอสวนผึ้งมีรีสอร์ต สถานที่พักตากอากาศและสถานที่ท่องเที่ยวหลายแห่ง ตลอดจนมีป่านานาพรรณที่ให้เข้าไปศึกษาหาความรู้ได้

อำเภอสวนผึ้งตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับพื้นที่การปกครองข้างเคียงต่อไปนี้

ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอด่านมะขามเตี้ย (จังหวัดกาญจนบุรี)

ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอจอมบึงและอำเภอบ้านคา

ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอบ้านคา

ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอมะริด (จังหวัดทวาย เขตตะนาวศรี ประเทศพม่า)

อำเภอสวนผึ้ง เดิมเป็นตำบลสวนผึ้ง ขึ้นอยู่กับอำเภอจอมบึง จังหวัดราชบุรี ได้อนุมัติให้ตั้งกิ่งอำเภอสวนผึ้งขึ้นเมื่อวันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2517 และได้เปิดบริการประชาชนเมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2517ที่มาของคำว่า "สวนผึ้ง" มาจากพื้นที่โดยทั่วไปของอำเภอซึ่งมีสภาพแวดล้อมประกอบด้วยธรรมชาติ ป่าไม้ เทือกเขา และมีต้นไม้ชนิดหนึ่ง เป็นต้นไม้ที่มีสีขาวนวล ไม่มีเปลือกกะเทาะหรือลอกให้เห็น ที่สำคัญคือจะมีผึ้งจำนวนมากมาอาศัยทำรังบนต้นไม้ชนิดนี้เท่านั้น ชาวบ้านจึงเรียกต้นไม้ต้นนั้นว่า "ต้นผึ้ง" และได้กลายเป็นชื่ออำเภอในปัจจุบัน

 

อำเภอสวนผึ้งแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 4 ตำบล 37 หมู่บ้าน

1. สวนผึ้ง (Suan Phueng)

2. ป่าหวาย (Pa Wai)

3. ท่าเคย (Tha Khoei)

4. ตะนาวศรี (Tanao Si)

ท้องที่อำเภอสวนผึ้งประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 6 แห่ง ได้แก่

เทศบาลตำบลบ้านชัฏป่าหวาย ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลป่าหวายและตำบลท่าเคย

เทศบาลตำบลสวนผึ้ง ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลสวนผึ้ง

องค์การบริหารส่วนตำบลสวนผึ้ง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลสวนผึ้ง (นอกเขตเทศบาลตำบลสวนผึ้ง)

องค์การบริหารส่วนตำบลป่าหวาย ครอบคลุมพื้นที่ตำบลป่าหวาย (นอกเขตเทศบาลตำบลบ้านชัฏป่าหวาย)องค์การบริหารส่วนตำบลท่าเคย ครอบคลุมพื้นที่ตำบลท่าเคย (นอกเขตเทศบาลตำบลบ้านชัฏป่าหวาย)องค์การบริหารส่วนตำบลตะนาวศรี ครอบคลุมพื้นที่ตำบลตะนาวศรีทั้งตำบล

โป่งยุบ

ธารน้ำร้อนบ่อคลึง

อุทยานธรรมชาติวิทยา

น้ำตกเก้าโจนหรือน้ำตกเก้าชั้น

น้ำตกบ้านบ่อหวี

แก่งส้มแมว (สวนป่าสิริกิติ์)

พิพิธภัณฑ์ภโวทัยหรือสวนภูมิปัญญาชาวบ้าน

น้ำพุร้อนโป่งกระทิง

สำนักสงฆ์หินสูง