เดิมที ในพื้นที่ของตำบลบ่อวินเป็นป่ามีต้นไม้ใหญ่ขึ้นหนาแน่น ได้มีการนำรถเข้ามาชักรากไม้ทำให้ถนนหนทางในการเดินทางเป็นไปโดยยากลำบาก




ซึ่งรถจะติดหล่มประจำ บริเวณตลาดบ่อวินเดิม (อยู่ในพื้นที่หมู่ที่ 5) จะมีแอ่งน้ำใหญ่มาก เมื่อรถยนต์เดินทางมาถีงบริเวณดังกล่าวจะต้องใช้กว้านหรือวินซ์ (ภาษาอังกฤษใช้คำว่า Wheel ซึ่งหมายถึง วงล้อหรือการหมุน) เพื่อดึงรถยนต์ให้สามารถผ่านแหล่งน้ำดังกล่าวไปได้ทำให้ประชาชนโดยทั่วไปเรียกว่า "บ่อวิน" จึงเป็นชื่อเรียกตำบลบ่อวินในเวลาต่อมา